Liefde van mijn leven
Het boek een schitterend gebrek is geschreven door Arthur Japin. Dit boek heeft de Libris literatuurprijs gekregen. Japin vertelt het verhaal van de bekende vrouwenversierder Casanova die in zijn jeugd Lucia, de liefde van zijn leven, verliest . Het verhaal speelt zich af in de achttiende eeuw, de tijd van de verlichting en heeft als historisch thema de strijd tussen gevoel en rede.
Het boek een schitterend gebrek is geschreven door Arthur Japin. Dit boek heeft de Libris literatuurprijs gekregen. Japin vertelt het verhaal van de bekende vrouwenversierder Casanova die in zijn jeugd Lucia, de liefde van zijn leven, verliest . Het verhaal speelt zich af in de achttiende eeuw, de tijd van de verlichting en heeft als historisch thema de strijd tussen gevoel en rede.
Japin heeft ervoor gekozen om het verhaal te schrijven
vanuit het ik- perspectief. Lucia is de hoofdrolspeelster en haar levensverhaal
van Lucia wordt consequent vanuit haar perspectief verteld. Het verhaal is niet
helemaal chronologisch en het bevat sprongen in de tijd. Het verhaal van Japin is erg verhalend en zo
nu en dan langdradig. Japin beschrijft de sfeer zeer uitgebreid en dat haalt
soms het tempo uit het verhaal. Door de sprongen in de tijd en het soms trage
tempo van de beschrijvingen moet je je aandacht er goed bijhouden tijdens het
lezen van het boek.
Het boek begint met een typisch kenmerk van de achttiende
eeuw hoe jonger de vriendin, hoe beter. Een voorbeeld daarvan uit het boek is:
Die Lucia is volmaakt!”
“Dat zou je denken,” Giacomo klonk plotseling bedrukt.
“Ze heeft alleen één ernstige tekortkoming.”
“Welke dan?”
“Zij is te jong.”
Hij meende het, maar zijn broer moest lachen: “Wat een
schitterend gebrek!”
Dit citaat is een directe verwijzing naar de titel van
het boek. Het citaat verwijst naar de strijd tussen gevoel, hoe jonger een
meisje is hoe liever de mannen het
hebben en de rede, met een heel jong iemand kan en mag je geen relatie hebben,
want een jong persoon kan niet bepalen wat een relatie voor consequenties kan
hebben.
Lucia ontwikkelt zich door het boek heen. De jonge Lucia
is een spontaan natuurkind. In Amsterdam
is Lucia veranderd in Galathée een
berekenende hoer. Ze verandert in het verhaal door haar verminkingen, die ze had opgelopen door de pokken. De
verminkingen worden door Lucia gezien als een gebrek, en daarmee zijn de
verminkingen weer een verwijzing naar de titel. De verminkingen verbergt Lucia
in het boek door maskers te gebruiken. Het is heel begrijpelijk dat Lucia dat doet, want het is heel
confronterend om de reacties van mensen te zien. In de achttiende eeuw was er
nog geen er nog geen plastische chirurgie en was het gebruik van maskers een
goede methode om je gezicht te kunnen verbergen.
Casanova heeft de liefde van Lucia verloren door haar
verminkingen. In het volgende citaat staat waarom Lucia er niet voor heeft
gekozen om met hem te trouwen. “Mijn dilemma was kort gezegd als volgt: Giacomo
was de belichaming van mijn geluk. Als hij om mijn misvorming niet af zou
wijzen, dan konden we trouwen. Ik zou mijn geliefde voor de rest van mijn leven
bij mij hebben. Hijzelf diende echter zijn ambities ervoor op te geven. Dit
huwelijk zou elke kans op een loopbaan uitsluiten. Dit zou hem ongelukkig
maken, mij zou het kwellen hem te zien lijden. Zijn ongeluk zou daarmee het
mijne betekenen. Door nu mijn hart te volgen zou ik ons allebei voor altijd in
het verderf storten.” Lucia heeft gekozen op basis van haar hoofd en niet met
haar hart.
De hoofdpersonen in het boek moeten steeds een afweging
maken tussen gevoel en rede. Lucia, die de liefde van Casanova heeft verloren
door voor rede te kiezen, krijgt aan het einde van het boek van Japin de kans
om toch voor haar gevoel te kiezen. Ze emigreert naar Amerika, het nieuwe land
van de Verlichting.
Andere recensies van “Een schitterend gebrek” van Arthur
Japin:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten