‘Langs de lijnen van gelijkheid’
Voor onze leesclub “Boeken voor vrouwen” heb ik ervoor
gekozen om het boek ‘Langs de lijnen van gelijkheid’ te lezen. Het boek is door
Louis Couperus geschreven in 1899. Couperus is een vooraanstaand schrijver van
die tijd. Ik vond dat het boek lastig was om te lezen, omdat er veel oude
woorden in worden gebruikt, maar ook omdat er veel woorden uit het Frans en
Italiaans worden gebruikt. Een hotel schreef je vroeger als “Hotêl”. Het taalgebruik
is heel erg anders. In het boek werden ook veel beschrijvingen herhaald,
waardoor het langdradig werd om te lezen. De moderne boeken zijn beter te
begrijpen omdat taalgebruik veel meer aansluit op onze belevingswereld.
Een belangrijk thema van het boek is de onvrijheid van
mensen. Dit thema kun je op verschillende manieren terug zien in het boek.
Onvrij betekent dat Cornélie niet kan zijn wie ze wil zijn. Ze wil artistiek
zijn, maar ze is uiteindelijk afhankelijk van de prins geworden. Cornélie wil ook
onafhankelijk zijn, maar ze voelt zich de vrouw van Brox en trouwt dan toch
maar met hem. Hoewel Cornélie niet van hem houdt. In onze tijd is het
gemakkelijker om vrij en onafhankelijk te zijn, omdat vrouwen een opleiding kunnen
volgen en zelf in hun onderhoud kunnen voorzien. Daardoor kunnen vrouwen nu gemakkelijker
eigen keuzes maken.
Het feminisme is ook een belangrijk thema van het boek. Dat
blijkt onder anderen uit het feit dat Cornélie heeft geprobeerd om voor
zichzelf op te komen door naar Rome te vluchten, omdat haar familie de
scheiding niet accepteerde. Uiteindelijk is ze toch naar haar man teruggegaan.
In de tijd waar we nu in leven zou ze haar relatie hebben doorgezet met Duco
van der Staal. Een scheiding zou nu ook meer geaccepteerd worden dan vroeger.
In Rome houdt Cornélie houdt zich bezig met het schrijven
van een feministische brochure ‘De Maatschappelijke Toestand der Gescheiden
Vrouw’. Deze stuurt ze in naar het tijdschrift ‘Het Recht der Vrouw’. Haar
brochure wordt goed ontvangen en ze krijgt er wat geld voor.
Ik kan mij goed voorstellen het leven van Cornélie zoals beschreven
in het boek, in 1899 ook daadwerkelijk zou kunnen gebeuren. Het boek beschrijft
de allerlei situaties die volgens mij realistisch zijn, zoals het feit dat
Cornélie eerst wordt onderhouden door vader. De vader verliest haar geld op de
beurs, waardoor ze zelf in haar levensonderhoud moet voorzien. Eerst trekt ze
bij Duco in, maar het gaat steeds slechter. Door haar slechte financiële situatie
gaat ze werken als gezelschapsdame bij een steenrijke vrouw.
Doordat het taalgebruik moeilijk, veel verschillende
beschrijvingen zijn en er bijna geen acties gebeuren vind ik het een saai boek.
Het is wel interessant om te zien hoe het leven toen was, maar ik ben wel heel
blij dat ik nu leef in een wereld waarin vrouwen echt onafhankelijk en
zelfstandig kunnen zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten